Dzieje pewnej zakrętki

Zamieszczając w notce o -> naleśnikach zagadkę, nagrodę za jej rozwiązanie miałam już przygotowaną. Było to muesli, które robię regularnie co 3 tygodnie od 5 lat (z półtoraroczną przerwą, kiedy to mieszkałam za granicą i miałam ograniczony dostęp do kuchni na swoich zasadach). 

Muesli więc sobie stało i spokojnie czekało na zwycięzcę konkursu.

Bardzo niedługo czekało, bo zwycięzca wyłonił się już w około godzinę po opublikowaniu zagadki. Okazała się nim wszystkim nam tutaj dobrze znana autorka bloga  -> Kulinarne-Smaki. Pozdrawiam!!!

No i wtedy nagle zorientowałam się, że nie mam na moje muesli godnego opakowania.


Zaczęłam szperać w necie w poszukiwaniu jakichś ciekawych słoiczków, których zresztą nie znalazłam, za to natknęłam się na zdjęcia zakrętek do słoiczków ozdobionych techniką decoupage. Uznałam, że to mogłoby być to - własnej roboty muesli w słoiczku z oryginalną, ręcznie wykonaną zakrętką.

Należało tylko znaleźć osobę, która by ją dla mnie, a właściwie dla Kulinarnych-Smaków, wykonała, bo już po sposobie, w jaki ozdabiam potrawy, chyba widać, że zdolnościami manualnymi raczej nie grzeszę.

Łatwo nie było, ale się w końcu udało - trafiłam na pewien -> blog, na którym, wśród wielu przepięknych prac - sami zobaczcie - wypatrzyłam zakrętki, dokładnie takie, jakie chodziły mi po głowie.


Natychmiast napisałam do autorki tych wspaniałości.
A ona natychmiast mi odpisała.
I tak własnie poznałam Rzekotkę - cudowną, bardzo utalentowaną i skromną osobę, o wielkiej klasie i dorównującym tej klasie temperamencie.


Wspominam o temperamencie nie bez powodu. Bo to dzięki niemu już na drugi dzień miałam przed oczami gotowy projekt zakrętki, a kilkaset kilometrów ode mnie, Rzekotka - jej prototyp w produkcji.


I wtedy w sprawę wmieszał się los w postaci kociego włosa.
Trudno powiedzieć, który futrzak podziwiał z bliska schnącą zakrętkę - Moona czy Majka (kotki Rzekotki), w każdym razie pozostawiony na niej ślad sprawił, że prototyp wylądował w koszu i praca, niemal na ukończeniu, musiała rozpocząć się na nowo. (Kociarzy uspokajam - incydent wydarzył się w Dzień Kota, toteż żaden z domniemanych sprawców nie został ukarany nawet krzywym spojrzeniem).


Od tego feralnego momentu wszystko już poszło piorunem.


W piątek zakrętka została wysłana, w poniedziałek miałam ją w rękach, we wtorek z samego rana do zakrętki dołączył słoiczek ze świeżutkim, uprażonym w poniedziałek muesli (gdyż to wygrane przez Kulinarne-Smaki zdążyłam w międzyczasie już zjeść). Około południa całość starannie zapakowałam w pudełko i właśnie miałam zamiar wyjść z nim na pocztę, kiedy uświadomiłam sobie, że nie zrobiłam nagrodzie zdjęcia.:) Haha.:)))
Rozpakowałam więc paczkę, cyknęłam pospiesznie jedno jedyne zdjęcie jej zawartości (stąd też jakość zdjęcia jest bardzo pośledniego gatunku, za co serdecznie przepraszam), okleiłam ją ponownie drugą już warstwą taśmy tak, że wyglądała jak jeden wielki taśmowy sześcian skrywający majątek i... wysłałam.

Uff...
Opowieść jest długa, ale bo też i trochę trwało zanim wygrana dotarła wreszcie do Kulinarnych-Smaków, która dzisiaj zrobiła jej na swojej stronie tak piękną prezentację, że aż mi się ze wzruszenia łezka w oku zakręciła...


Dziękuję Wam obu, Dziewczyny, za wszystkie przemiłe emocje, których mi dostarczyłyście.:)